Vancouver island

S morgens om vier uur gaat de wekker en na vijf minuten wakker worden, starten we de RV al. Het is nog donker en we rijden naar de ferry, wat ongeveer een uurtje duurt.
Als we in de rij staan om de boot op te komen rijden we met onze rechter spiegel tegen een spiegel van een andere auto. We zoeken een plaatsje om te stoppen en zien in de spiegel al de mevrouw van de auto als een debiel aan komen rennen druk gebarend dat we moeten stoppen. Ze is laaiend, een hele waterval van wat allemaal hebben aangericht, daar achteraan volgt dat ze NU 300,- dollar willen. Ook de man is er bij komen staan en is furieus. Het duurt even voor we er achter komen wat nou precies de schade is. De spiegel is eraf zegt ie. We geven de gegevens van onze verzekering, ze vragen steeds om geld maar dat doe ik niet. Dat zien we natuurlijk nooit meer terug.
Ik wil graag foto s van de schade maken en ik loop mee met t stel, terwijl ik allerlei verwensingen naar mijn hoofd geslingerd krijg. Bij de auto zie ik dat t reuze mee valt. Zij zien dat ook dus in eens mag ik ook geen foto s meer maken. Nu gaan ze helemaal te keer. Ik heb alles verpest zeggen ze. Pannenkoeken ... ik zeg t maar niet... we weten wat daar van komt ;)

We gaan verder de ferry op. Aan boord hebben we uitzicht op een flinke bosbrand in de buurt van Vancouver. De hele lucht is mistig. Al snel na vertrek zie ik water onhoog spuiten. Een walvis! Met een boogje en een zwiep met haar staart zwaait ze ons uit.

We komen in Naimamo aan, en ik weet niet wat ik had verwacht maar het is niet zo wild als ik had gedacht. De weg is ook goed begaanbaar. Onderweg rijden we de Pacific Rim in. Dat is een natuurpark. Een regenwoud met super hoge en dikke bomen. Bij Mario world is er een reuzenlevel en dit ziet er zo uit. Alsof we in reuzenland zijn beland. Als de kinderen wakker worden tijdens het rijden, vragen ze verbaasd waar we zijn.

Ongeveer rond twaalf uur rijden we langs ucluelet. Waar we een grappig surf winkeltje met klein campingplaatsje vinden waar allemaal surf dudes chillen rondom een vuurtje. Het ziet er gezellig uit. Ze hebben plek, dus voor vannacht zijn we gered.
We rijden naar longbeach naar Cox Bay. In Tofino. Het is heel raar om uit het regenwoud een strand op te lopen. Het strand ligt vol met omgewaaide bomen uit het oerwoud en aangespoeld wrakhout. Het is een surrealistisch geheel. Regenwoud, wit strand, mist uit zee en toch warm en klam tegelijk. Het is heerlijk om een dagje uit te rusten. Er zijn hier allemaal surfers in wetsuits, gelijk hebben ze want de golven zijn meters hoog en het water ijskoud. Een echt surfparadijs.
S avonds rijden we terug naar t campingplekje dat we hebben gereserveerd. Er is niemand meer op het net nog zo drukke plekje. Op een oude camper na is het verlaten. In die wagen woont een dude met een gebreide muts die als een kluizenaar ons wazig zit aan te staren. We voelen ons een beetje unheimisch maar het heeft geen zin om iets anders te zoeken. Alle andere camgrounds zijn vol en wie plek heeft vraag 400,- per nacht dus dat is te gek voor woorden. Hier staan we voor 20,- dus...
We maken een kampvuur op de nog na smeulende vuurplaats waar vanmiddag ook al vuur was geweest. Er komen wel steeds auto s t terrein op gereden, maar ze rijden er met een grote snelheid weer van af. Er komen en gaan zeker 20 auto’s. Uit t bos komen soms een paar haveloze mensen gelopen die een tent hebben opgezet in het bos en hun auto hebben geparkeerd. We beginnen een beetje nerveus te worden, zeker als er een duist stel stopt en vraagt waarom we in hemelsnaam hier zijn gaan staan. Buiten dat t verlaten is, is de plek mooi, er zijn wc’s en ik zie eerlijk niet wat er mis is.
Als ik Midas op bed heb gelegd en terug loop naar het kampvuur zie ik dat de surfdude bij ons is komen zitten en al snel komen er nog een handjevol surfdudes met allemaal lang vet haar en een wollen muts. Ze blijken super relaxed en rondom het kampvuur hebben we eigenlijk een hele leuke avond. Overdag zijn t surfintructeurs en voor de rest hangen ze rond op het strand. Een vrijer leven is er niet, denk ik. Charlie, sem en Floor vinden het een beetje gek, maar wel grappig.